Režimski plaćenici lažima stavljaju građanima glave na panj

Nakon godina laži i dezinformacija, bez imalo srama, bezdušno i neljudski režimski kreatori neistina prestali su da biraju svoje žrtve. Udaraju po svima koji pokažu da znaju da misle.

Da je tako pokazuju nam zlokobne ocijene režimskih analitičara i stručnjaka koji se svakodnevno upinju ne bi li od građana Republike Srpske napravili teroriste, strane plaćenike, revolucionare…

Danima razni ćeranići, galijaševići i slični, potpomognuti režimskim medijima, serviraju laži i neistine o grupi Pravda za Davida, Davoru Dragičeviću i svima koji požele dati podršku unesrećenom ocu u borbi za istinu.

A sve po već ustaljenoj matrici koja se deceniju unazad koristi najmanje dva puta godišnje.

Jer, kako drugačije objaniti gnusne laži Predraga Ćeranića, takozvanog ekspreta iz oblasti bezbjednosti i dekana Fakulteta bezbjednosnih nauka koji je izjavio da je u Banjaluci u toku „obojena revolucija“ koja ovog puta ima oblik protesta iza koga stoji grupa građana „Pravda za Davida“.

Danas je ona prema Ćeraniću u vidu Pravde za Davida, juče je vidio u opoziciji, prije toga u nevladinim organizacijama, pa strancima i tako u nedogled.

Ipak, način na koji djeluju Ćeranić i ekipa je itekako fatalan i poguban, a mogao bi biti veoma opasan za mnoge koji ne žele da sagnu glavu pred režimskim “dželatom”.

To konstatuje predsjednik Udruženja Restart Srpska Stefan Blagić koji navodi da sve što izgovore plaćenici režima nikad se ne ostvari, te dodaje kako priče o obojenim revolucijama su samo oproban recept iz propagandne kuhinje vlasti.

“Režimski plaćenici kao što im samo ime kaže su ljudi plaćeni od strane režima koji moraju, ali i žele da daju izjave i analize koje idu u korist vlasti. To nije slučaj samo u Republici Srpskoj, to je nešto oprobano što se radi već decenijama i vijekovima.Kako smo mogli vidjeti iz iskustva nikada se te najave režimskih plaćenika o obojenim revolucijama nije desila. Jedina revolucija koja se desila bila je ona na tenkovima SFOR-a u kojoj su upravo ti današnji režimski plaćenici i učestvovali. Zbog toga i znaju kako se to radi”, rekao je Blagić.

On tvrdi da se iza ovakvih napada na grupu Pravda za Davida krije nešto mnogo opasnije od, na prvi pogled, samo gnusnih laži.

“Mi često zanemerujemo, da se kroz istoriju na ovim prostorima, posebno ako uzmemo u obzir period režima Slobodana Miloševića u Srbiji, radilo po istoj matrici po kojoj radi danas vlast u Republici Srpskoj. Naime, etiketiranje se dešavalo na način da se osoba koja smeta proglašava izdajnikom, plaćenikom, poput pokojnog Ćuruvije, da bi se unaprijed neko ubistvo opravdalo. Tako je bilo i sa Đinđićem. Ja ne kažem da je takav slučaj i sa ovim, ali treba uzeti u obzir i tu činjenicu. Jer, ljudi koji čine grupu Pravda za Davida stavljaju glavu na panj zbog ovakvih ćeranića, galijaševića i ostale ekipe koja radi za vlast”, upozorava Blagić.

A da je riječ samo o bezdušnom podmetanju i spinovanju kojim takozvani analitičari stavljaju metu na leđa svih slobodoumnih građana najbolje pokazuju isti primjeri iz prethodnog perioda.

KAKO NAS LAŽU: ISTORIJA TAJNIH PLANOVA I SPISKOVI IZDAJNIKA

Priče o planovima za rušenje RS nisu ništa novo u politici SNSD-a i Milorada Dodika, koji je, od kad je na poziciji predsjednika, počeo sa imaginarnom borbom sa stranim centrima moći, nevladinim organizacijama i pojedincima za očuvanje na vlasti. Najozbiljnije optužbe su krenule sa početkom 2013. godine kada je nastupao sa pričom kako u RS pristižu milioni maraka za njegovo uklanjanje s političke scene i oduzimanje nadležnosti RS, a plan za to je skovan u Minhenu, gdje je dogovoreno da se RS slomi skidanjem Dodika sa pozicije predsjednika.

Godinu dana kasnije, priča je bila gotovo ista i to tokom protesta u FBiH, kada je Dodik iznio saznanja o planu  da se “protesti iz FBiH prošire na cijelu RS, što su prihvatile opozicione partije predvođene SDS-om i PDP-om”. U isto vrijeme, poštovalac lika i djela Milorada Dodika, Stefan Karganović iznio je niz navoda o nastojanjima da se sruši vlast u RS kroz masovne proteste i uz pomoć nevladinih organizacija koje je stavio na tzv. “crnu listu”.

Početkom marta 2014. godine, za pokušaj državnog udara optuženi su pripadnici udruženja građana “Slobodna Republika” i “Oštra nula”. Odmah nakon toga, Emil Vlajki iznosi tvrdnje o “narandžastoj revoluciji“, koja ima za cilj rušenje predsjednika RS, a istu teoriju je ponavljao u dužem vremenskom periodu.

U avgustu 2014. godine, Dodik iznosi nova saznanja o, kako je tad rekao, “nekim strancima koji posredstvom nevladinog sektora stvaraju u Palama, Doboju, Bijeljini i Banjaluci centre iz kojih bi neposredno poslije izbora, tvrdnjama da će izbori biti pokradeni, pokušali da destabilizuju postizbornu situaciju i izazovu nezadovoljstvo i atmosferu javne pobune”. Pažnju medija i javnosti posebno je izazvao u avgustu 2014. godine potpredsjednik SNSD-a Nikola Špirić kada je tvrdio da su “pojedini krugovi iz međunarodne zajednice podijelili značke određenim ljudima u RS i BiH kako bi potpomogli dolazak opozicije na vlast”.

U aprilu 2015. godine, Dodik je rekao “Ja sam meta urote, Amerikanci me žele ukloniti”, i dodao da se njegova vlast u RS želi srušiti kao i što se 90-ih rušio Miloševićev režim. A “urotnički centar” je isti kao i prije – Budimpešta. I na kraju, u junu smo imali priliku čitati da su glavne mete ofanzive iz Londona povodom srebreničke rezolucije, RS i lično njen predsjednik Dodik.

Krajem pretprošle godine glavna vijest ovdašnjih medija bio je tzv. “Tajni plan za rušenje Dodika” objavljen na sajtu Sputnik. Ovaj portal je tada naveo da je imao uvid u tajni plan djelovanja opozicije RS, dogovoren s određenim međunarodnim centrima, sa ciljem rušenja aktuelne vlasti u Srpskoj predvođene predsjednikom Dodikom.

Još jedan od isceniranih i izmmišljenih udara desio se prišle godine kada su režimski mediji objavili vijest “Novi udar stranaca i domaćih izdajnika: Plan Posljednja šansa kosi Republiku Srpsku!“, po kojem se “plan” sastoji iz dva dijela: “Bankrot” – kojim navodno treba opstruisati priliv novčanih sredstava Republici Srpskoj, i “Glava” – kojim, opet navodno, treba kriminalizovati vlast u Srpskoj.

Inače, za ovakve prilike se obavezno kao najveći pokretači “rušilačkih poteza” uzimaju već odavno od vlasti označeni neprijatelji Republike Srpske.

Inače, u posljednjih nekoliko godina na raznim spiskovima vlasti kao izdajnici našli bivši borci VRS, novinari i mediji, nevladine organizacije, pojedinci iz javnog života, da bi na kraju na red došla i opozicija.

Posljednji primjer kojim vlast Milorada Dodika pokušava podmetnuti laži o novim obojenim revolucijama samo pokazuju da se u ovom entitetu svako ko misli svojom glavom i odluči to glasno da kaže proglasi za izdajnika i rušitelja Republike Srpske.

Do kad ćemo tako da živimo zavisi samo od nas!