PRAVNI OSNOV ZA POSTUPANJE POLICIJSKE STANICE
POLICIJSKOJ UPRAVI BIJELJINA – MUP RS
NAČELNIKU PU BIJELJINA / KOMANDIRU POLICIJSKE STANICE
 |
PRAVNI OSNOV ZA POSTUPANJE POLICIJSKE STANICE
|
Napomena : Služba predsjednika republike je dostavila pismeni dopis MUP-u RS, 01-2-059-1414-1-20 od 13.05.2020. vezano za učešće službenika MUP-a u ubistvu osmogodišnje djevojčice Ivone Bajo i pokušajima prikrivanja tog zločina kao i pokušajima mog ubistva. Očekujem da ured načelnika PU Bijeljina i ured komandira PS Bijeljina upozna sve službenike sa razbojništvom koje čini teroristička organizacija kriminalistička policija i da istima ne pruža pomoć ni podršku. U suprotnom će se inicijatori sakriti i podmuklo prebacivati svu odgovornost na uniformisane službenike policijske stanice, kao što su to uradili sa Srećkom Panićem, dok se direktni podstrekač, inspektor Dejan Minić, pokušava sakriti skupa sa nalogodavcima. Istraga o monstruoznim zločinima se vrši na više nivoa a prije više od godinu dana smjenjen je bivši glavni okružni tužilac u OJTIS, Rajko Čolović, koji je pravno, formalno prvi pokrenuo predmete protiv mene za koje su falsifikovali nadležnost sa ciljem da pripreme moje ubistvo.
Kriminalistička policija Republike Srpske, vrši konstantan odnosno neprekidan, razbojnički teroristički napad na moju porodicu i mene lično, na naše živote, naša prava garantovana ustavom i zakonima i na našu imovinu.
Najveći zločin koji je izvršila kriminalistička policija Republike Srpske je saučesnistvo u ubistvu osmogodišnje djevojčice Ivone Bajo, koje je izvršeno prilikom krijumčarenja narkotika u Bobar grupu te su pripadnici kriminalističke policije sa saučesnicima uklonili materijalni dokaz sa smrtno ranjene djevojčice a radi se o privatnoj imovini, dječijem ruksaku, čiji je kaiš dvostruko presječem predmetom koji je ubio djevojčicu a potom su ostatak kaiša oprali jakim hemijskim sredstvom, kako bi uklonili tragove masti i ulja potekle od kamiona koji je dovezao narkotike pa pobjegao.
Pošto sam otkrio sve detalje o tome i imena inspektora, koji su učestvovali u ovom razbojništvu, umjesto da postupi prema zakonskim obavezama, kriminalistička policija godinama pokušava da me ubije i istovremeno koristiti svoje provokatore da mi napakuje neko krivično djelo.
Osim nebrojenih napada na život i tijelo uključujući pokušaje ubistva, koje su činili provokatori, doušnici, špijuni, plaćenici i slični, kriminalistička policija, odnosno MUP Republike Srpske je poslao službenika u civilu da me napadne, direktno u zgradi policijske uprave Bijeljina, vrijeđa prijeti i izvrši aktivan fizički napad objema rukama, prijeteći ubistvom ako se ikada više pojavim da tražim bilo kakva prava.
Policijska stanica Bijeljina je saučesnik u pripremi tog napada, potom u samom napadu – nečinjenjem, pošto nije zaustavila napadača niti sačinila zabilješku a odbili su mi saopštiti njegovo ime i potom omogućili napadaču da pobjegne, prvo na sprat pa na zadnji izlaz.
Na pismene zahtjeve da se saopšti ime napadača, kako meni tako i da se dostavi sudu, policijska stanica i MUP u cjelini to odbijaju učiniti, čime ne samo da su saučesnici u prikrivanju napadača na mene, nego su saučesnici i u prikrivanju ubistva i samom ubistvu osmogodišnje djevojčice Ivone Bajo, jer se radi o produženom krivičnom djelu, povezanim upravo sa monstruoznim ubistvom nevinog djeteta.
Kriminalistička policija RS je u sastavu terorističke organizacije, izvršila razbojnički napad na mene 27.09.2018. o čemu sam detalje i dokaze izveo u sudskom postupku 80 0 Pr 100636 18 Pr, kada je konstatovano kršenje ZKP-u od strane službenika a nikakav dokaz o pravnom osnovu djelovanja nije dostavljen ni od strane MUP-a, niti sudske policije, suda u Sokocu, niti OJTIS-u. S druge strane ja sam dostavio dokumente Vrhovnog suda i Republičkog tužilaštva iz kojih se vidi da su pripadnici mafijaškog klana, Čolović i Borovčanin, lažirali nadležnost.
Tom prilikom su pripadnici mafije iz Okružnog tužilaštva u Istočnom Sarajevu i konkretno, glavni okružni tužilac Rajko Čolović dakle, lažirali nadležnost, koju prema zakonu nemaju, kao i predsjednik suda u Sokocu, kriminalac Luka Borovčanin, pa su u sadejstvu sa kriminalcima iz komande sudske policije i kriminalističke policije, izvršili otmicu te me transportovali u Sokolac i ostavili na ulici, gdje je čekao tim za likvidaciju.
Kriminalac Rajko Čolović je u međuvremenu zbog svog razbojništva smijenjen, odlukom Visokog sudskog i tužilačkog vijeća a saučesnici iz kriminalističke policije, nisu dostavili sudu nikakav dokaz o eventualnoj nadležnosti, vezano za te događaje u postupku koji je MUP pokrenuo pred osnovnim sudom u Bijeljini.
Tokom tog postupka koji je okončan i rješenje postalo pravosnažno, dokazao sam smišljene laži i falsifikate pripadnika MUP-a, koji su osim navedenog, izvršili napad na moje zdravlje i život, tako što su po instrukcijama kriminalističke policije, odnosno inspektora Dejana Minića, odbili da pozovu hitnu pomoć koju sam tražio zbog gušenja, uzrokovanog polenom ambrozije i nakon grubog, nepotrebnom guranja glave prema zemlji od strane pripadnika MUP-a.
Umjesto da postupe profesionalno, policijski službenici su po nalogu kriminalističke policije, falsifikovali činjenično stanje i lažno naveli da sam se odbio izjasniti o medicinskoj pomoći i drugim pravima, koja su brutalno pogažena i uskraćena a to je sve razotkriveno tokom sudskog postupka, svjedočenjem i sudskog policajca S.J. instruisanog da preusmjeri odgovornost sa načelnika sudske policije, kriminalca Borovčanin Danka na službenika Panića, koji o lažiranju nadležnost i planiranju ubistva nije znao ništa.
TO JE `ZAHVALNOST` MAFIJE ZA POMOĆ I ZAŠTITU KOJU SU IM PRUŽILI PRIPADNICI POLICIJSKE STANICE.
Druga brojna krivična djela i razbojništva kriminalističke policije, neću sada spominjati, nego na kraju potenciram samo podlo i bezobrazno odbijanje da se izjasne, da li nešto znaju ili ne znaju o tome, kako je materijalni dokaz sa mjesta ubistva osmogodišnje devojčice, došao u ovakvo stanje a na šta su obavezni zakonom.
Konkretno, kriminalistika policija je dužna da se izjasni je li utvrdila, kako je došlo do presjecanja kaiša na predmetu koji je privatno vlasništvu i ko je i zašto, oprao ostatak kaiša hemijskim sredstvom, te ako im je to poznato, zbog čega o svemu nije obaviješteno tužilaštvo.
Ukoliko to nije utvrđeno a prema dokumentaciji koja postoji je jasno da nije, onda je jasno i da je kriminalistička policija, smišljeno uklonila materijalni dokaz iz istrage, kako bi prikrila ubistvo i krijumčarenje.
U tom slučaju, radi se o novom dokazu, koji uopšte nije vještačen, te je prema zakonu o krivičnom postupku potrebno ponovno otvaranje istrage kako o načinu ranjavanja i smrti djevojčice i uništavanju materijalnog dokaza, tako i o motivima pripadnika kriminaličke policije, koji su na najmonstruozniji način prikrili ovaj zločin.
Prikrivanjem ove dokumentacije i podataka koje sam pismeno tražio na osnovu zakona o slobodi pristupa informacijama, vrši se diskriminacija, krše se prava garantovana Ustavom i zakonima te čini prekršaj opisan u članovima 7 i 8 zakona o javnom redu i miru a što obavezuje policijsku stanicu na djelovanje.
Kriminalistička policija je dužna prema pravu iz člana 23 ustava da mi preda svaki papirić koji je sačinila istražnim radnjama pokrenutim poslije njihovih lažnih prijava protiv mene za izmišljena krivična djela, počev od gluposti da je pisanje o tome da će saučesnici u ubistvu završiti u zatvoru, navodno “ugrožavanje sigurnosti” pa preko radnji vezano za lažiranje nadležnosti, sve do danas.
Pripadnici policijske stanice su obavezni da ustanove ko su osobe odgovorne za činjenje prekršaja i navedena krivična djela, da otklone posljedice prekršaja i diskriminacije te pokrenu postupke protiv odgovornih.
U nastavku su navedeni članovi iz relevantnih zakona i ustava, koji obavezuju pripadnike policijske stanice na službeno postupanje, za koje su plaćeni novcem građana a ne privatnim finansijskim sredstvima tajkunsko političke mafije, koja pokušava da komanduje kompletnim MUP-om u skladu sa javno saopštenim instrukcijama šefova mafije o CRNOJ KNJIZI i obavezi njihovih ljudi u institucijama da se bore protiv imena iz te knjige. Kako to rade, vidi se ne samo na ovom primjeru nego i brojnim drugom zločinima, koje prikriva MUP, od likvidacije Milana Vukelića do Davida Dragičevića a na žalost, još mnogo je nerješenih ubistava, osim ovih najpoznatijih.
ZAKON O PREKRŠAJIMA REPUBLIKE SRPSKE
Pojam prekršaja, član 2.
(1) Prekršaji su protivpravna djela koja predstavljaju kršenje javnog poretka ili propisa o ekonomskom i finansijskom poslovanju utvrđena zakonom ili drugim propisom, za koja su određena obilježja i za koja su propisane sankcije.
Propisivanje prekršaja, član 4.
(1) Prekršaji i prekršajne sankcije mogu se propisivati zakonom, uredbom ili odlukom Vlade, odlukom skupštine grada i odlukom skupštine opštine.
Prostorno važenje zakona, odnosno propisa, član 7.
(1) Ovaj zakon važi na teritoriji Republike Srpske ako su prekršaji propisani zakonima i drugim propisima Bosne i Hercegovine, Republike Srpske, gradova i opština, a koji su i izvršeni na teritoriji Republike Srpske ili ako je prekršaj počinjen na domaćem brodu ili vazduhoplovu dok se nalazi van teritorije Republike Srpske ili ako je prekršaj počinjen na internetu ili veb okruženju kada je posljedica nastupila na teritoriji Republike Srpske ili serverima provajdera u Republici Srpskoj.
ZAKON O ZABRANI DISKRIMINACIJE
Član 2, (Diskriminacija)
(1) Diskriminacijom, u smislu ovog zakona, smatraće se svako različito postupanje, uključujući svako isključivanje, ograničavanje ili davanje prednosti utemeljeno na stvarnim ili pretpostavljenim osnovama prema bilo kojem licu ili grupi lica na osnovu njihove rase, boje kože, jezika, vjere, etničke pripadnosti, nacionalnog ili socijalnog porijekla, veze s nacionalnom manjinom, političkog ili drugog uvjerenja, imovnog stanja, članstva u sindikatu ili drugom udruženju, obrazovanja, društvenog položaja i pola, polnog izražavanja ili orijentacije, kao i svaka druga okolnost koja ima za svrhu ili posljedicu da bilo kojem licu onemogući ili ugrožava priznavanje, uživanje ili ostvarivanje na ravnopravnoj osnovi prava i sloboda u svim oblastima javnog života.
(2) Zabrana diskriminacije primjenjuje se na sve javne organe kao i na sva fizička ili pravna lica, kako u javnom tako i u privatnom sektoru, u svim oblastima, a naročito: zaposlenja, članstva u profesionalnim organizacijama, obrazovanja, obuke, stanovanja, zdravstva, socijalne zaštite, dobara i usluga namijenjenih javnosti i javnim mjestima, te obavljanja privrednih aktivnosti i javnih usluga.
Član 18, (Zaštita lica koje prijavljuje diskriminaciju ili učestvuju u postupku)
Nijedno lice koje je prijavilo diskriminaciju ili učestvovalo u pravnom postupku za zaštitu od diskriminacije neće trpjeti nikakve posljedice zbog takvog prijavljivanja ili učestvovanja.
Član 19, (Povreda člana 2. stav (2) ovog zakona)
(1) Novčanom kaznom u iznosu od 1.500 KM do 5.000 KM kazniće se za prekršaj pravno lice koje dovede neko lice ili grupu lica u nepovoljan položaj na osnovima nabrojanim u članu 2. (Diskriminacija), stav (1), na način opisan u čl. 3. (Oblici diskriminacije) i 4. (Ostali oblici diskriminacije) ovog zakona.
(2) Novčanom kaznom u iznosu od 700 KM do 1.500 KM kazniće se za prekršaj iz stava (1) ovog člana i odgovorno lice u državnoj, entitetskoj i kantonalnoj instituciji, instituciji Brčko Distrikta Bosne i Hercegovine, opštinskoj instituciji, u pravnom licu s javnim ovlašćenjima i u drugom pravnom licu.
(3) Za prekršaj iz stava (1) ovog člana takođe će se kazniti i fizičko lice, i to novčanom kaznom u iznosu od 550 KM do 1.500 KM. (4) Ako se prekršaj iz stava (1) ovog člana učini propuštanjem da se postupi po preporuci Ombudsmena Bosne i Hercegovine, kazniće se pravno lice novčanom kaznom u iznosu od 2.500 KM do 6.500 KM, a odgovorno lice u pravnom licu ili fizičko lice kazniće se novčanom kaznom u iznosu od 1.000 KM do 3.000 KM.
(5) Ako se prekršaj iz stava (1) ovog člana učini propuštanjem da se postupi po nalogu suda, novčanom kaznom u iznosu od 3.500 KM do 10.000 KM kazniće se pravno lice, a novčanom kaznom u iznosu od 2.000 KM do 5.000 KM kazniće se odgovorno lice u pravnom licu ili fizičko lice.
Član 21, (Povreda člana 18. ovog zakona)
(1) Pravno lice koje lice koje je prijavilo diskriminaciju u dobroj vjeri, ili lice koje je na bilo koji način učestvovalo u postupku zaštite od diskriminacije dovede u nepovoljan položaj na osnovu toga što je to lice prijavilo diskriminaciju ili učestvovalo u postupku, u suprotnosti sa članom 18. (Zaštita lica koje prijavi diskriminaciju ili učestvuju u postupku) ovog zakona, kazniće se za prekršaj novčanom kaznom u iznosu od 1.000 KM do 10.000 KM.
(2) Za prekršaje iz stava (1) ovog člana takođe će se kazniti i odgovorno lice u državnoj, entitetskoj i kantonalnoj instituciji, instituciji Brčko Distrikta Bosne i Hercegovine, opštinskoj instituciji, u pravnom licu s javnim ovlašćenjima i u drugom pravnom licu, i to novčanom kaznom u iznosu od 1.000 KM do 3.500 KM.
(3) Za prekršaj iz stava (1) ovog člana takođe će se kazniti i fizičko lice, i to novčanom kaznom u iznosu od 700 KM do 2.000 KM.
(4) Ako prekršaj iz stava (1) ovog člana učini s namjerom odgovorno lice u pravnom licu, odgovorno lice u pravnom licu će se kazniti novčanom kaznom u iznosu od 2.000 KM do 7.000 KM, i ako je učini sa namjerom fizičko lice, fizičko lice će se kazniti novčanom kaznom u iznosu od 1.500 do 4.000 KM.
Član 24, (Usaglašavanje ostalih propisa s ovim zakonom)
(1) U slučaju neusaglašenosti drugih zakona s ovim zakonom u postupcima po ovom zakonu, primjenjivaće se ovaj zakon.
ZAKON O JAVNOM REDU I MIRU
Značenje izraza, član 2.
(1) Javni red i mir, u smislu ovog zakona, jeste usklađeno stanje međusobnih odnosa građana nastalo njihovim ponašanjem na javnom mjestu i djelovanjem organa i službi u javnom životu radi obezbjeđivanja jednakih uslova za ostvarivanje prava građana na ličnu bezbjednost, mir i spokojstvo, privatni život, slobodu kretanja, zaštitu ljudskog dostojanstva i prava maloljetnika i drugih lica.
(2) Prekršajima javnog reda i mira smatraju se: prekršaji protiv funkcionisanja državnih organa i javnih službi, prekršaji protiv interesa maloljetnika i drugih kategorija lica i ostali prekršaji javnog reda i mira koji su učinjeni na javnom mjestu.
(3) Javno mjesto, u smislu ovog zakona, jeste mjesto na kojem je slobodan pristup pojedinačno neodređenim licima bez uslova ili pod određenim uslovima, kao i prostorije državnog organa, privrednog društva, drugog pravnog lica i drugih mjesta kada je, usljed blizine ili izloženosti vidiku ili čujnosti, izvršenom radnjom došlo do uznemiravanja ili negodovanja građana.
(4) Javno mjesto, u smislu ovog zakona, jeste i svako drugo mjesto na kojem je počinjen prekršaj, a posljedica je nastupila na javnom mjestu. Svađa, vika, vriska i nepristojno ponašanje, član 7.
Ko narušava javni red i mir svađom, vikom, vriskom, izvođenjem ili reprodukcijom muzičkih sadržaja ili tekstova, nošenjem ili isticanjem simbola, slika, crteža ili tekstova nepristojnog, uvredljivog ili uznemiravajućeg sadržaja i drugim nepristojnim ili drskim ponašanjem, osim ako se navedeno ne odnosi na javno iznešeno mišljenje o radu državnih organa, te drugih javnih organa i organizacija, kazniće se novčanom kaznom od 100 KM do 300 KM.
Vrijeđanje, član 8.
Ko grubim vrijeđanjem drugog lica na političkoj, vjerskoj ili nacionalnoj osnovi ili drugim bezobzirnim ponašanjem izazove osjećanje fizičke ugroženosti ili uznemirenosti građana, kazniće se novčanom kaznom od 200 KM do 800 KM.
Ugrožavanje bezbjednosti prijetnjom napada na život, tijelo ili imovinu, član 11.
Ko ugrožava bezbjednost ili izaziva osjećanje ugroženosti drugog prijetnjom da će napasti na njegov život, tijelo ili imovinu ili život, tijelo ili imovinu njemu bliskog lica, kazniće se novčanom kaznom od 300 KM do 900 KM ili kaznom zatvora do 30 dana.
Tuča i fizički napad, član 12.
(1) Ko narušava javni red i mir izazivanjem, podstrekavanjem, učestvovanjem u tuči ili fizičkim napadom na drugoga, kazniće se novčanom kaznom od 400 KM do 1.200 KM ili kaznom zatvora do 40 dana.
(2) Ko na bilo koji način organizuje tuču ili fizički napad na drugog, bez obzira na to da li je do tuče ili fizičkog napada došlo, kazniće se novčanom kaznom od 800 KM do 1.600 KM ili kaznom zatvora do 60 dana.
Ometanje državnih organa, privrednih društava i drugih pravnih lica u vršenju javnih funkcija, član 24.
Ko ometa ili sprečava djelovanje državnih organa, privrednih društava i drugih pravnih lica koja vrše javna ovlašćenja ili njihove službenike da vrše svoje funkcije, ili ko ne postupi na licu mjesta po zakonitom zahtjevu ili naređenju njihovog službenog lica, kazniće se novčanom kaznom od 500 KM do 1.500 KM ili kaznom zatvora do 60 dana.
USTAV REPUBLIKE SRPSKE
Član 48. Prava i slobode zajamačeni ovim ustavom ne mogu se oduzeti ni ograničiti. Obezbjeđuje se sudska zaštita sloboda i prava zajamčenih ovim ustavom. Ko se ogriješio o ljudska prava i osnovne slobode zajamčene ovim ustavom, lično je odgovoran za to i ne može se pravdati ničijim naređenjem…
Član 23. Zajamčena je zaštita tajnosti podataka o ličnosti. Prikupljanje, obrada i svrha korištenja ličnih podataka, uređuje se zakonom. Zabranjeno je korištenje podataka o ličnosti koje je suprotno utvrđenoj svrsi njihovog prikupljanja. Građani imaju pravo da traže i dobijaju sve podatke o sebi, sadržane u aktima državnih organa i u drugim službenim evidencijama.
Član 32. Građani imaju pravo da javno iznose mišljenje o radu državnih organa i drugih organa i organizacija, da im podnose predstavke, peticije i prijedloge i da na njih dobiju odgovor. Niko ne može biti pozvan na odgovornost niti trpjeti druge štetne posljedice zbog javno izraženog mišljenja o radu državnih organa ili stavova iznesenih u predstavci, peticiji i prijedlogu, osim ako je time učinio krivično djelo.
Član 45. Svako je dužan da se pridržava Ustava i zakona. Svako je dužan da savjesno i odgovorno vrši povjerenu mu javnu funkciju.
Član 16. Svako ima pravo na jednaku zaštitu sovjih prava u postupku pred sudom i drugim državnim organom i organizacijom. Svakome je zajamčeno pravo na žalbu ili drugo pravno sredstvo protiv odluke kojom se rješava o njegovom pravu ili na zakonom zasnovanom interesu.
Član 12. Sloboda i lična bezbjednost čovjeka su nepovredivi. Nikome se ne može oduzeti ili ograničiti sloboda, osim u slučajevima i po postupku koji su utvrđeni zakonom.
Član 13. Ljudsko dostojanstvo, tjelesni i duševni integritet, čovjekova privatnost, lični i porodični život su nepovrijedivi.
Član 14. Niko ne smije biti podvrgnut mučenju, svirepom, nehumanom ili ponižavajućem postupanju ili kažnjavanju. Zabranjeno je i kažnjivo svako iznuđivanje priznanja i izjava. Zabranjeno je na bilo kom licu, bez njegovog pristanka, vršiti medicinske i druge naučne oglede.
Zdenko Bajo
Majke Jevrosime 20
76300 Bijeljina
065831902
Zdenkobajo@gmail.com
