Skandal: Batagon preuzima Aluminu…
– Da li će kultura nekažnjivosti ugroziti Republiku Srpsku više nego svi strani mešetari i domaći pobornici centralizacije BiH. Kao i u slučaju Davida Dragičevića, istraga o ”Litvanskoj pljački” prikrila je ključne domaće aktere, dok za strane nije zatraženo raspisivanje crvene poternice Interpola.
Iako “Batagon” još uvijek nije kupio i isplatio potraživanja Vlade Republike Srpske u Biraču, Dalibor Matić se ponaša kao da je već većinski vlasnik “Alumine”.
On sjedi u “Alumini” i određuje od kojih dobavljača treba da se kupe sirovine i druge strateške potrepštine, neophodne za proizvodnju. Pri tome maše mobilnim telefonom sa Dodikovim brojem, uz tvrdnje da je sve to dogovoreno. Njegov dalji rođak Mile Matić i povezani učesnik u jednoj od ranijih pljački “Birača” Radislav Filipović, gurnuli su direktora Milorada Motiku u stranu i operativno vode firmu, pozivajući se na “Batagonovo” preuzimanje “Alumine” i Dalibora Matića.
U najočiglednijoj pljački u bogatoj kriminalnoj istoriji Republike SRPSKE, prebacivanju 14 miliona KM u jednom danu, od IRB-a na Devičanska ostrva, nalaze se potpisi Sonje Rubež i Mileta Matića. Istražni organi nisu utvrdili, ili nisu željeli da utvrde, ko je vlasnik firme na Devičanskim ostrvima gdje je završio novac. To bi mogao da im kaže, na primjer, sadašnji član Upravnog odbora “Alumine” Radislav Filipović, tada na funkciji direktora predstavništva firme sa Devičanskih ostrva u BIH, sa sjedištem u Sarajevu.
Logično je da direktor predstavništva firme zna ko mu je vlasnik, isto kao što je logično da istražni organi i SIPA pozovu Filipovića da utvrde ”gdje su završili novci”.
A možda upravo ti novci treba da vaskrsnu preko Švajcarskog Cuga i finansijskog iluzioniste iz Osmaka koji je hipnotisao Vladu Republike Srpske i nekoga ko upravlja tom Vladom. Svi veoma dobro znaju ko upravlja Vladom Republike Srpske. Sjećate se onog filma “Gorštak” i čuvene rečenice: ”Može biti samo jedan”.
Radislava Filipovića ne uzbuđuju istrage. On je u ofanzivi. U “Alumini” se predstavlja kao budući direktor firme “Batagon Alumina” iz Cuga i da on već odlučuje o svim bitnim pitanjima. Jedno od tih pitanja je uvoz 300.000 tona boksita od firme “Tricon Energy” za koju je lobirao zajedno sa Miletom Matićem. Tom prilikom su iz laboratorije “Alumine” stizale ”naručene” analize boksita, kako bi “Tricon” dobio prednost u odnosu na druge ponuđače, među kojima je i Rusal, za koga je lobirao uticajni Duško Perović, šef Biroa Republike Sprske u Moskvi.
Ideolog privatizacije, Mile Matić, ne može da dočeka da vidi leđa Motiki. Uz to optužuje Motiku da je krivac za poznati napad na njega u Zvorniku, time što nije realizovao obaveze koje je on prethodno dogovorio prema jednom ”novosadskom biznismenu”.
Da li će kultura nekažnjivosti ugroziti Republike Srpske više nego svi strani mešetari i domaći pobornici centralizacije BiH. Kao i u slučaju Davida Dragičevića, istraga o ”Litvanskoj pljački” prikrila je ključne domaće aktere, dok za strane nije zatraženo raspisivanje crvene potjernice Interpola.
Zašto nikada nije utvrđeno ko je pravi vlasnik firme sa Devičanskih ostrva, gdje je u jednom danu završilo 14 miliona KM iz IRB-a, namijenjenih zvorničkoj “Energoliniji”, u čijem transakcionom lancu je bio “Birač”, a na kraju ostala zadužena “Alumina”? Da li su zaista narodni novci ničiji, pa niko ne brine zbog njih, naročito kada postanu nečiji?
Kao što su nestajali snimci sa Banjalučkih ulica, u noći kidnapovanja i ubistva Davida Dragičevića, tako su nestajali i papiri o učesnicima ovog, jednog od najvećih lopovluka u Republici Srpskoj. Istražni organi su uz medijsko izvještavanje obavijestili prošle godine o privođenju Sonje Rubež kao potpisanog pravnog učesnika u ovoj pljački. Medijski efekti pomogli su izbornu kampanju SNSD-a, ali pravosudni su za sada ostali na nuli.
Jer, ti isti istražni organi, nisu dali podatke o tome da je direktor predstavništva firme sa Devičanskih ostrva, gdje je otišao novac, bio Radislav Filipović. Isti Radislav Filipović koji je danas u Upravnom odboru “Alumine” i zalaže se za to da Dalibor Matić rukovodi “Aluminom” i prije preuzimanja Vladinih potraživanja. Druga “sveta krava” istrage je Mile Matić. On je svojim potpisom pomogao čuveni lopovluk i transfer novca prema Devičanskim Ostrvima. I dalje je član Upravnog odbora “Alumine”. On je 7. marta na sastanku Upravnog odbora “Alumine” tražio smjenu Milorada Motike i postavljanje predsjednika kompanije po volji Dalibora Matića, jer će, navodno, “Batagon” preuzeti “Aluminu” 21. marta.
Riječ je o istom onom Miletu Matiću koji tvrdi da “Alumina” može da kupi samu sebe i napravi godišnji obrt od dvije milijarde evra. Samo je jedan uslov – da on rukovodi “Aluminom”. A onda bi svi bili namireni.
Vlada Republike Srpske je oko 20. februara donijela Odluku da uđe u posao sa “Batagonom”, ne obazirući se na primjedbe o favorizovanju ove kompanije.
Isto tako, Vladu ne interesuje porijeklo novca:
Premijer Višković je 8. februara ove obavijestio javnost o zaključcima Vlade Republike Srpske.
http://www.srna.rs/novosti1/665318/prodaja-birca-samo-kompaniji-koja-prihvati-zakljucke-vlade.htm
Jedino nije obavijestio javnost da je Vlada Republike Srpske već donijela odluku i da treba oko 21. marta 2019. po ubrzanom postupku potpiše Ugovor sa “Batagonom” i preda “Aluminu”. O takvom scenariju izvještavaju i drugi mediji.
Ugovor bi trebalo da bude potpisan oko dvadesetog marta ove godine. U međuvremenu, “Batagon” je zatražio odgodu plaćanja svojih obaveza po tom osnovu. Ali, zato predano nastoji da upravlja “Aluminom” prije ispunjavanja svojih finansijskih obaveza.
“Batagon” je u ovom procesu bio šampion u sijanju obećanja. Između ostalih, gradonačelniku Zvornika obećali su mjesto u budućem Upravnom odboru “Alumine”.
Međutim, nisu sva obećanja ispunjena, neka ranija, koja se tiču investicija i provizija za Olimpijski centar Jahorina, ostala su prazna. “Batagon” jeste kupio hotel Bistrica, ali je uz to pokušao da mimo dogovora i plaćanja preuzme i još jedan u Rajskoj dolini.
Poznati tajkun iz Istočnog Sarajeva postao je zabrinut zbog mešetarenja Batagona i neispunjenih obećanja prema njemu. To nije ništa novo!
U Srbiji je “Batagon” 2017. kupio Fabriku akomulatora u Somboru iz stečaja, obećao obnavljanje proizvodnje i zapošljavanje, a sada je dalje prodaje i proces prenošenja vlasništva je u toku.
A kada sutra “Glenkor” bude poželeo da pojača kontrolu tržišta glinice u Evropi, dovoljno će biti da isplati “Batagon” i zatvori Aluminu na par godina. Uostalom Glenkor (Glencore Holding AG) ima sjedište u Cugu, u neposrednoj blizini “Batagona”.
To bi onda bio onaj scenario, scenario o egzodusu stanovništva u zapadne zemlje o kome je već pisano. Isti taj scenario slijedi i u slučaju namirivanja apetita širokog kruga učesnika nove pljačkaške privatizacije.
Neka poslije Milorad Dodik objašnjava da mu sve to nije bilo predočeno.
U ovom trenutku, jedini spas za “Aluminu”, najuspješnije privredno društvo u Republici Srpskoj i BiH leži u timu međunarodnih istražitelja, koji je blizu da rasvijetli novu pljačkašku kombinaciju na strateškom nivou. To domaći istražitelji i SIPA ni ne pomišljaju. Njima je to jedan od načina kako da se približe Dodiku i ubace se u njegove lukrativne kombinacije.
BN
