Opozicija je u proteklih petnaest godina uvijek pravila istu grešku – prije svakih izbora ponašala se kao da je pobjeda već ostvarena…
1.
U proteklih desetak dana iz opozicionih redova je u etar plasirana ideja o osnivanju novog opozicionog pokreta.
Ta ideja je dosta šturo prezentovana javnosti, zbog čega se nepotrebno stvorio prostor za nagađanja o ciljevima i formi takvog pokreta.
Na osnovu informacija dobijenih od izvora iz opozicionih redova, Ključni Cilj je rušenje postojećeg Režima, koji je narod u Republici Srpskoj doveo na ivicu biološkog opstanka.
2.
Opšti izbori 2022. godine će biti presudni, ne toliko za sadašnje opozicione partije, koliko za dalju sudbinu naroda u Republici Srpskoj. Postavlja se pitanje da li Republika Srpska nakon 2022. godine može da izdrži još četiri godine terora „Crvene Sekte“???
3.
Što se tiče forme novog pokreta, svi moji izvori su mi potvrdili da ne postoji namjera opozicije da se formira novi politički subjekt.
Isto tako, nema govora o tome da će bilo ko od mladih opozicionih lidera (Jelena Trivić, Draško Stanivuković…) napustiti matične stranke PDP i SDS.
Upravo suprotno, zamišljeno je da novi pokret bude samo politička platforma, na kojoj će se osim pomenutih stranaka okupiti i drugi subjekti koji djeluju protiv postojećeg režima.
Tu se misli ne samo na političke pokrete koji su dokazali svoj opozicioni karakter, poput pokreta „Za Pravdu i Red“ Nebojše Vukanovića i pokreta „Banjaluka zove“, nego i različita udruženja građana i intelektualce.
4.
Što se tiče DNS-a, gangster Nenad Nešić je samoisticanjem kao potencijalnog kandidata za predsjednika Republike Srpske sam sebe diskvalifikovao kao ozbiljnog kandidata za bilo koju poziciju, osim za poziciju zatvorenika u nekom od KPZ-ova.
Napominjem da je sadašnje članstvo DNS-a većinski opoziciono naklonjeno, te da u rukovodstvu DNS-a postoje ljudi koji iskreno žele da se bore protiv režima koji predvodi Milorad Dodik.
Međutim, ta stranka, zbog svog dugogodišnjeg učešća u vlasti, nema pravo niti treba da pomišlja da od PDP-a i SDS-a, kao dokazanih opozicionih partija, tražiti bilo koju od dvije najvažnije inokosne funkcije.
5.
Nezadovoljstvo građana petnaestogodišnjom vladavinom „Crvene Sekte“ je iz dana u dan sve veće.
Lokalni izbori u novembru 2020. godine su pokazali da Režim nije u stanju da se nosi sa opozicijom u situaciji kada SDS i PDP nominuju mlade neiskompromitovane kandidate.
Banjaluka, Bijeljina, Brod i Modriča su najbolji primjeri za to.
6.
Da bi se pobjede u pomenutim gradovima i opštinama preslikale na republički nivo, nužno je da se lideri opozicije liše sujete, koja je kod istih u ranijim izbornim ciklusima postojala u enormnim količinama.
Borislav Borenović je kroz poslanički rad i vođenje PDP-a dokazao da se radi o ozbiljnom, odmjerenom, modernom političaru evropskog kova. Isto tako, Mirko Šarović se u periodu 2014. – 2018. godina pokazao kao najbolji ministar u Savjetu ministara Bosne i Hercegovine.
Nema sumnje da se radi o ljudima koji u slučaju pobjede 2022. godine imaju kvalitet za vršenje najozbiljnijih izvršnih ili zakonodavih funkcija.
7.
Međutim, Branislav Borenović i Mirko Šarović moraju biti svjesni da u ovom trenutku među glasačima ne uživaju podršku potrebnu za pobjedu režimskih kandidata, prvenstveno Milorada Dodika.
To ne znači da PDP i SDS ne mogu da biračima ponude kandidate koji bi mogli da počiste režimske kandidate na predstojećim izborima. Upravo suprotno, te stranke imaju po nekoliko takvih kandidata.
Bitno je reći i da bi, u slučaju poraza opozicije na opštim izborima 2022. godine, Borenović i Šarović sigurno bili smijenjeni sa pozicija predsjednika PDP-a i SDS-a.
Sa druge strane, u slučaju pobjede njihovih kandidata, oni bi preuzeli na sebe zasluge za dobar izbor kandidata, te bi imali mogućnost da za sebe izaberu najvažnije izvršne i zakonodavne funkcije na nivou Republike Srpske i Bosne i Hercegovine.
8.
Što se tiče funkcije predsjednika Republike Srpske, već sada je poznato da će Režim kao svog kandidata ponuditi Milorada Dodika.
Iako se radi o najobičnijoj Bitangi, koja već godinama pustoši Republiku Srpsku, opštepoznato je da birači naklonjeni Režimu vide upravo Dodika kao najsnažnijeg režimskog kandidata.
9.
Analogno tome, od opozicije se očekuje da za funkciju predsjednika Republike Srpske ponudi biračima svog najjačeg kandidata.
U ovom momentu dva najpopularnija opoziciona političara su dr Jelena Trivić i Draško Stanivuković. Ipak, između njih dvoje, kao kompletniji kandidat se izdvaja dr Jelena Trivić.
Ona je doktor ekonomskih nauka, univerzitetski profesor, porodično je ostvarena, a na posebnim sjednicama Narodne skupštine Republike Srpske je pokazala da je sposobna da bez većih problema izađe kao pobjednik iz verbalnih duela sa Dodikom.
10.
Od Stanivukovića opoziciona javnost očekuje da Trivićevoj u kampanji pruži maksimalnu podršku, kao što je ona to učinila njemu prilikom kampanje za gradonačelnika Banjaluke.
Trenutna procjena je da pun angažman opozicije u Banjaluci može Trivićevoj u tom gradu da obezbijedi oko 30.000 glasova prednosti u odnosu na Dodika, što bi Dodik teško mogao da nadoknadi kupovinom glasova u gradovima poput Doboja, Zvornika i Trebinja.
Bilo kakvo izbjegavanje tog angažmana od Stanivukovića u javnosti bi bilo prepoznato kao pomaganje Dodiku da opstane na vlasti, a u tom slučaju bi Stanivuković doživio debakl prilikom pokušaja reizbora na funkciju gradonačelnika Banjaluke 2024. godine, ali od toga nema ništa. Stanivuković će, izvan svake razumne sumnje, maksimalno podržati Trivićevu.
Ovdje je bitno istaći da je funkcija gradonačelnika Banjaluke druga po važnosti u Republici Srpskoj, odmah iza funkcije premijera Republike Srpske.
11.
Stanivuković je dobro započeo svoj mandat gradonačelnika i mladi Gradonačelnik bi mogao uz finansijsku pomoć republičke vlasti, nakon promjena 2022. godine, od Banjaluke napraviti moderan evropski grad, a za sebe obezbijediti imidž novog Bana Milosavljevića.
12.
Moje informacije iz SNSD-a govore da će kandidat te stranke za funkciju člana Predsjedništva Bosne i Hercegovine biti Željka Cvijanović ili Zoran Tegeltija.
Dodik je u proteklim danima pokazao da je vrlo nervozan i da je svjestan da bilo ko od njih dvoje ne može da pobijedi u trci za pomenutu funkciju.
Dodik je u javnost, kao probni balon, pustio prijedlog da se objedine funkcije predsjednika Republike Srpske i člana predsjedništva Bosne i Hercegovine koji se bira sa teritorije Republike Srpske.
Taj prijedlog je naišao ne samo na osudu opozicije, jer bi značio prenos nadležnosti sa Republike Srpske na Bosnu i Hercegovinu, nego je na nož dočekan i u samom SNSD-u, primarno u Mrkonjićkom Klanu koji predvode Cvijanovićeva i Tegeltija.
13.
U ovom trenutku SDS može da ponudi dva izuzetno kvalitetna kandidata za funkciju člana Predsjedništva BiH: To su dr Milan Miličević, načelnik opštine Teslić i dr Ljubiša Petrović, gradonačelnik Bijeljine.
Radi se o ljudima koji imaju imidž pobjednika među opozicionim biračima. To posebno važi za dr Miličevića koji je u nekoliko navrata ponizio i Režim i režimske kandidate u Tesliću.
Ne treba zaboraviti da je Željka Cvijanović rođena u Tesliću i da se SNSD svojski godinama trudio da sruši SDS u toj opštini.
14.
Svi ti pokušaji su se završavali potpunim debaklom, što dokazuje da je dr Miličević od Teslića napravio najčvršći bastion SDS-a.
Nema sumnje da je dr Miličević neko ko je Dodiku i Cvijanovićevoj ulio strah u kosti, te da bi oni najmanje željeli da njega vide kao kandidata opozicije za člana Predsjedništva BiH.
15.
Treća karika u pobjedničkoj formuli, podjednako bitna kao i prethodne dvije, jeste Nebojša Vukanović.
Radi se o prepoznatljivom političaru, koji godinama vodi najžešće bitke sa predstavnicima „Crvene Sekte“.
Vukanovića možete voljeti ili ne voljeti, ali jedno je sigurno – on u opozicionoj javnosti percipira kao neko od koga se najmanje očekuje da će nakon opštih izbora 2022. godine imati milosti prema kriminalnim kadrovima „Crvene Sekte“.
To je razlog da novi opozicioni pokret, (pod uslovom da bude formiran), biračima ponudi Vukanovića kao budućeg Ministra unutrašnjih poslova Republike Srpske.
Nema sumnje da je Republici Srpskoj potrebna temeljna lustracija nakon 2022. godine, a Vukanović na čelu pomenutog ministarstva je najbolja garancija da neće biti bilo kakve abolacije.
16.
Suštinski, stvari su trenutno više nego jasne. U Republici Srpskoj postoji potreba za formiranjem sveobuhvatnog opozicionog pokreta, kao neformalne platforme (bez osnivanja novog političkog subjekta), koji će građanima kao opozicione kandidate za opšte izbore ponuditi trojac Trivić-Miličević-Vukanović.
17.
Sve ostale pozicije trebaju biti predmet dogovora tek nakon okončanja opštih izbora, a podjela pozicija treba da zavisi od pojedinačnog uspjeha opozicionih stranaka.
Dio ključnih mjesta, svakako, treba pripasti i nestranačkim ličnostima koje se priključe novom opozicionom pokretu.
18.
Opozicija je u proteklih petnaest godina uvijek pravila istu grešku: Prije svakih izbora ponašala se kao da je pobjeda već ostvarena.
Tako su prije samih izbora dijeljene funkcije, čime je opozicija sama sebi umanjivala šanse za pobjedu: Takvo ponašanje je kod opoziciono opredijeljenih birača ostavljalo utisak da je cilj opozicije podjela fotelja, a ne mijenjanje stanja u društvu.
U jednim od prethodnih opštih izbora Dragan Čavić je u javnosti sam sebe najavljivao kao premijera Republike Srpske, u slučaju pobjede opozicije. Time je Čavić, kao političar sa očajnim ugledom među biračima, u značajnoj mjeri demotivisao opozicione birače da izađu na birališta.
Sličnu grešku bi opozicija mogla napraviti i sa Nenadom Nešićem, jer taj gangster već sada pokazuje da ima namjeru opoziciju ucjenjivati sa nekom od bitnih funkcija.
19.
Na kraju, valja izvesti zaključak: opozicija ima šansu da pobijedi režim samo ako biračima kao alternativu ponudi trojac Trivić-Miličević-Vukanović. Sve druge kombinacije bi predstavljale puki avanturizam, koji bi opoziciju odveo u poraz. Posljedica toga bi mogla biti nestanak Republike Srpske, jer Republika Srpska ne može da preživi dodatne četiri godine pustošenja SNSD-a.
Slobodan Vasković
