Dodik i Stevanović imali su prebogato iskustvo u pljački FG “Birač” zajedno sa Klanom Vladimira Romanova…

1.

“Prointer” d.o.o. Banjaluka mnogo je više od firme koja se bavi IT uslugama i posluje u tom sektoru: To je krovna firma mafijaške organizacije Milorada Dodika, na koju su naslonjene brojne druge firme preko kojih se izvlače desetine miliona KM iz budžeta RS, ali i pere isto toliko novca od podzemnih poslova.

2.

“Prointer” je briljantna kriminalna ideja koja je, nakon materijalizacije i stavljanja u puni pogon, donijela ogroman novac Dodiku kojim on kupuje sve – od poslanika do zaštitnika.

3.

Zvanično, navodno zakonito, preko niza namještenih tendera, iz budžeta RS, odnosno Agencija, Fondova i Javnih preduzeća, izvlače se desetine miliona KM, dok, preko niza povezanih firmi, kojih je na desetine, vrlo kompleksna mreža, pere prljavi novac od podzemnih poslova.

4.

Kada se sagleda prenagli uspon te firme, od 2015. godine, do danas, jasno je uočljiv njen neprirodni rast, praćen dobitkom ogromnih suma novca.

Na kraju te 2015. godine, ukupan prihod “Prointera” bio je 601.154 KM.

Na kraju 2020. godine, ukupan prihod “Prointera iznosio je 55.408.801 KM.

5.

Da bi se do kraja ogoliła Dodikova Hobotnica, kojoj je “Prointer” kokpit iz kojeg ogromnom zločinačkom organizacijom upravlja Dodik, potrebno je krenuti od korijena – osnivanja firme i njenih osnivača.

6.

Firma je osnovana 28.04.2015. godine, a suvlasnici su tada bili “Prointer IT solutions services d.o.o. Beograd”, Dejan Ilić Tigar i Siniša Mijatović, članovi SNSD-a i tadašnjeg DNS-a (sada je Mijatović član DEMOS-a i potpredsjednik Skupštine Grada Droge Zvornika).

7.

Osnivački ulog firme bio je 10.000 KM, od čega je Tigar Ilić uplatio 3.500 KM i vlasnik je 35% firme, Mijatović je uplatio 1.500 KM i vlasnik je 15% firme (donedavno bio), dok je “Prointer IT solutions services d.o.o. Beograd” uplatio 5.000 KM i bili su su vlasnici 50 posto firme.

8.

U 50 posto koje su držali Mijatović i Ilić je Dodik.

9.

Formalni vlasnik beogradske firme “Prointer IT solutions services” d.o.o. Beograd bio je Slobodan Kvrgić, dok je stvarni vlasnik bio Slaviša Kokeza, tada veoma moćni beogradski tajkun.

Kokeza je preko šverca visokoakciznih roba oštetio budžet Srbije za 620 miliona evra i pitanje je dana kada će biti uhapšen.

10.

Ideja o osnivanju “Prointera” u Republici Srpskoj je Kokezina, a Dodik je objeručke prihvatio videći ogromnu šansu da kombinacijom “novih tehnologija” i konzervativnih kriminalnih poslova, dođe do ogromnih suma novca, koje su podavno prešle stotine miliona KM.

I da, uz to, sve firme preko kojih je otimao i pljačkao ujedini u čvrstu, kompleksnu, maksimalno umreženu mafijašku organizaciju.

11.

Interesantno je otkud, u to vrijeme široj javnosti, nepoznati, Mijatović i Ilić-Tigar u suvlasništvu firme zajedno sa Kokezom i Dodikom.

12.

Siniša Mijatović, “General” NarkoKlana iz Zvornika, je kum Kokeze i sa njim je već u to vrijeme imao razgranate poslove.

13.

Dejan Ilić Tigar je, takođe, već tada bio dio Kokezinog Kartela, a za proteklih šest godina, od osnivanja “Prointera”, postao je šef Kavačkog klana u Republici Srpskoj. Njemu je Mijatović, u zvorničkom NarkoKartelu nadređen, kao i Zoranu Stevanoviću.

Istovremeno, važno je znati da je Ilić-Tigar bio siguran igrač da mu Dodik pokloni povjerenje, jer je u izvrsnim odnosima sa Sinišom Kostreševićem, sadašnjim direktorom Policije, tadašnjim visokim funkcionerom MUP RS, koji je, bio i ostao, jedan od Dodiku najlojalnijih kriminalaca iz policije.

14.

Zvornik nije odabran slučajno – on je raskrnica trgovačkih puteva, kako zakonitih, tako i švercerskih – od visokoakciznih roba do narkotika, a na čelu tada opštine, sada Grada, bio je Dodikov zločinac Zoran Stevanović, sa kojim je uveliko bio u poslovima oko FG “Birač”, “Energolinije”, kasnije “Alumine”.

15.

Prije toga, Dodik i Stevanović imali su prebogato iskustvo u pljački FG “Birač” zajedno sa Klanom Vladimira Romanova koji je sve do 2013. godine bio vlasnik te firme, a nakon izvlačenja i pranja novca od 1,7 milijardi KM preko niza firmi povezanih sa FG “Birač”, Romanov i njegovi saradnici iz Litvanije napuštaju Zvornik, a Stevanović, po Dodikovom nalogu, odlazi u Beč gdje, preko Gordana Pavlovića Gocija, “kupuje” nepostojeći dug FG “Birač” litvanskoj “UKIO” banci u iznosu od 150 miliona KM.

16.

Prevaru su dogovorili Dodik, Stevanović i Pavlović, septembra 2013. godine u Dodikovom predsjedničkom kabinetu, nakon čega su dva kriminalca, Stevanović i Pavlović, preko deset puta letili avionom Vlade RS, što u Kaunas, što u Beč, kako bi utanačili sve detalje: od zataškavanja kriminala u visini 1,7 milijardi KM, pa do preotimanja “Alumine”, preko koje, ukoliko uspiju da je preuzmu, namjeravaju prati novac od droge.

17.

Ova digresija je priča o samo jednom od krakova “Prointera” koji se osniva dvije godine kasnije, ali preuzima vođstvo u otimanju “Alumine”. Naravno da iza Stevanovića stoji Dodik i naravno da on čini sve da “Alumina” postane jedan od privatnih krakova njegove kriminalne hobotnice “Prointer”.

18.

U uvodu u niz tekstova koji ću objaviti u narednom periodu oko “Prointera”, glave Dodikove hobotnice, važno je naglasiti i da je Dejan Ilić -Tigar, vlasnik niza povezanih firmi, među kojima je najznačajnija “Enikon gradnja”, preko koje su izvučeni milioni evra u Novi Sad, o čemu sam detaljno pisao.

19.

Navedena imena – Dodik, Mijatović, Ilić-Tigar, Stevanović, Kokeza, ključni su za uspostavljanje Hobotnice i njeno stavljanje pod jedan krov – “Prointer”.

20.

Bilo je neophodno pojasniti početke, odnosno osnivanje firme, oslikati osnivače i njihove stvarne poslove, da bi se moglo sagledati stavrno stanje stvari i razumjeti da je “Prointer” mafijaški projekat, a ne “IT frima”; IT usluge su samo paravan za Dodikovu Hobotnicu, koja i na “paravanu” izvanredno zarađuje.

Slobodan Vasković