Džombić i Tegeltija pod istragom za organizovani kriminal
Ako se uzme u obzir značaj tadašnjeg premijera Džombića i ministra Tegeltije za vrijeme čijeg mandata se desio ovaj težak kriminal, te interes grupe Zorana Stevanovića, Zorana Tegeltije i Gordana Pavlovića, kao i saradnja ove grupe sa Sonjom Rubež, uz njene konekcije sa tužiocem Svetlankom Bijelić, potpuno jasno zbog čega istraga protiv lica, koja su opljačkala/oprala preko 14 miliona KM iz kredita IRB RS i dalje tapka u mjestu, odnosno zašto za ovaj kriminal već godinama niko nije odgovarao…
1.
Zoran Tegeltija, predsjedavajući Savjeta ministara BiH i nekadašnji ministar finansija u Vladi RS, Aleksandar Džombić, bivši premijer RS, bivša direktorica IRB RS Snežana Vujnić, Sonja Rubež, bivša šefica pravne službe u firmi “Energolinija”, kao i brojne druge osobe, uskoro bi se mogli naći u pritvoru ukoliko Tužilaštvo BiH bude radilo svoj posao kako treba.
2.
To im sada ne bi trebao biti preveliki problem, jer je pravosuđe BiH konačno očišćeno od Milana Tegeltije, bivšeg predsjednika VSTS, koji nijke dozvoljavao nikakve istrage organizovanog kriminala.
3.
Zoran Tegeltija, Džombić, Vujnićeva, Rubežova i ostali članovi organizovane zločinačke grupe, trebali bi odgovarati zbog svjesnog davanja desetina miliona evra firmama koje taj novac nisu mogle vratiti; Iako se znalo da ta preduzeća nisu sposobna za vraćanje kredita, oni su im svjesno dodijeljeni, namjernim izbjegavanjem svih procedura i zakona i nametanjem tih firmi, mimo javnog konkursa, kao jedinih kojima se krediti mogu dodijeliti.
4.Pare su spiskane, a riječ je o 50 miliona evra koje je Evropska Investiciona Banka (EIB), kao kreditnu liniju, dala IRB RS za projekat kreditiranja malih i srednjih preduzeća.
EIB je sa BiH potpisala Ugovor o tome.
Pare su opljačkane, a konačno je došlo i do pomjeranja istrage sa mrtve tačke, iako EIB već godinama zahtijeva da se sve oko dodjele kredita istraži. Pisao sam o tome u niz navrata.
5.
Najvažnije od svega je da je konačno Sud BiH donio, 17.07.2020. godine, Naredbu za privremeno oduzimanje predmeta zbog postojanja osnova sumnje da su izvršena krivična djela organizovani kriminal, zloupotreba službenog položaja ili ovlaštenja, nesavjestan rad u službi i obmana pri dobijanu kredita ili drugih pogodnosti.
6.
Naređuje se privremeno oduzimanje predmeta od pravnog lica „Energolinija“ d.o.o. Zvornik, odnosno dokumentacije u vezi izvršene uplate u korist računa AB UKIO BANKAS u Litvaniji, u ukupnom iznosu 7.114.044 KM.
Tužilac Tužilaštva BiH Mirza Hukeljić ovlašten je da koordiniše provođenjem ove naredbe, a dio dokumentacije već je izuzet.
Naredba se izdaje na osnovu usvojenog i obrazloženog prijedloga Tužilaštva BiH i priloga dostavljenih uz isti (1), kao i dopune prijedloga sa prilozima (2).
7.
U prijedlogu se navodi da je Tužilaštvo BiH, na osnovu prijave Evropske incvesticione banke (EIB) iz 2016. godine formiralo spis u kojem se vrše provjere potencijalnih nezakonitosti u vezi implementacije ugovora o finansiranju za mala i srednja preduzeća preko Investiciono-razvojne banke RS (IRB RS), koji je potpisan između BiH i EIB 29.11.2009. godine.
8.
EIB je Tužilaštvu BiH dostavila dokumentaciju iz koje proizilazi da je dana 15.10.2014. godine Ministarstvu finansija i trezora BiH i Ministarstvu finansija RS dostavljen Izvještaj u kojem se obavještavaju da je Glavni inspektorat EIB izvršio Proaktivnu reviziju integriteta kredita, koji je EIB odobrio IRB RS za mala i srednja preduzeća u ukupnom iznosu od 50 miliona evra.
U tom se Izvještaju, rezultati revizije su negativni i ustanovljene su nepravilnosti, odnosno da je IRB RS prekšio brojne odredbe Ugovora i Dodatnog pisma od 16.11.2010. godine, a što za posledicu ima da EIB može zahtijevati prijevremeno vraćanje kredita.
9.
U cilju potpune provjere navoda iz prijave EIB, a zatim i utvrđivanja svih relevantnih činjenica i prikupljanja materijalnih dokaza, Tužilaštvo BiH je, 09.03.2018. g., uputilo zahtjev SIPA za prikupljanje informacija, uzimanje izjava i prikupljanja drugih dokaza u vezi plasmana IRB RS iz projekta kreditiranja malih i srednjih preduzeća iz sredstva EIB (Ugovor o finansiranju između BiH i EIB od 29.11.2009. g.).
10.
Postupajući po zahtjevu Tužilaštva BiH, SIPA je, 25.04.2018., od IRB-a traži dostavljanje podataka i ovjerene kopije dokumentacije.
Međutim, 16.05.2018. godine, IRB je odbila da dostavi dokumentaciju, što samo pokazuje bahatost kriminalaca.
11.
Aktom od 24.05.2018. SIPA je Tužilaštvu BiH dostavila očitovanje IRB od 16.05.2018. g., kojim se navedena agencija obavještava da IRB RS nije u mogućnosti postupiti u skladu sa zahtjevom Agencije za istrage i zaštitu. „imajući u vidu odredbe važećih propisa Zakona o bankama RS, te Zakona o zaštiti ličnih podataka u BH), te da je potrebno dostaviti naredbu/rješenje suda, kako bi mogli postupiti po njihovom zahtjevu.
U Naredbi Suda BiH dalje se navodi da je Tužilaštvo BiH. 29.10.2018., zaprimilo dopunu Izvještaja o preduzetim mjerama i radnjama SIPA; Tim aktom je ponovo predloženo izdavanje Naredbe za privremeno oduzimanje predmeta/dokumenata; Još je rečeno da se prethodnim provjerama došlo do zaključka da su kreditni odbori dodijelili sredstva određenim firmama suprotno ugovoru o finansiranju donešenim procedurama IRB RS i uputama EIB.
12.
Takođe je navedeno da se “analizom raspoložive dokumentacije i obavljenih razgovora došlo do zaključka da je evidentno da su određene službene osobe IRB RS, odnosno službenici Sektora za plasmane privredi, Centra za razvoj i monitoring, direktori navedenih sektora, kao i direktor IRB RS, zatim članovi Kreditnog odbora Fonda za razvoj i zapošljavanje RS i članovi Kreditnog odbora Skupštine akcionara IRB RS, koji su direktno učestvovali u postupku dodjele kreditnih sredstava, izvršili određene radnje ili propustili da izvrše određene radnje, koje su zajednički dovele do odobravanja i isplate kreditnih sredstava pravnim subjektima, koji nisu bili kvalifikovani niti ispunjavali uslove za dobijanje istih, te propustili da utvrde nenamjensko trošenje kreditnih sredstava kod onih pravnih subjekata koji ista nisu trošili u skladu sa Ugovorom o finansiranju, procedurama IRB RS i uputama EIB, a što ima za posljedicu da određena preduzeća ne izmiruju redovno svoje kreditne obaveze, dok veći dio preduzeća uopšte ne izmiruje kreditne obaveze”.
13.
U dopuni Izvještaja SIPA od 26.10.2018. g. navedene su firme kojima su dodjeljivani krediti, te primjeri u kojima su određene službene osobe IRB RS preduzimale nezakonite radnje na odobravanju kredita.
Jedan od svjedoka je dao iskaz (ime poznato potpisniku ovih redova) da je za dodjelu kredita postojao spisak firmi koje su morale dobiti novac, a posebno je naglasio da su vršeni veliki pritisci da se dodijeli kredit kompaniji „Energolinija“, čiji je prvi zahtjev odbijen.
14.
Milenko Pavlović bio je direktor IRB RS koji je odbio dodjeljivanje kredita “Energoliniji”, upozoravajući, prema riječima svjedoka, da je navedena firma u “totalnom haosu”.
Kako su se pritisci nastavili, Pavlović nije popustio i podnio je ostaku.Na njegovu poziciju imenovana je Slavica Vujnić (optužena i za teške zloupotrebe preko “Bobar banke”, teške cca 115 miliona KM), koja je podržala dodjelu kredita “Energoliniji”.
15.
Na ovom mjestu, podsjetiću šta se sve dešavalo oko dodjele tog kredita, o čemu sam prije nekoliko godina detaljno izvijestio, ali je neophodno ponovo se vratiti u to vrijeme, kako bi se pokazalo na koji način su bahato razbacivana kreditna sredstva eminentnih svjetskih finansijskih institucija, kao što je EIB.
16.
IRB RS je, maja 2012. godine, iz linije kredita iz sredstava dobijenih od EIB dodijelila kredit od 19,4 miliona KM “Energoliniji” pod parolom “spašavamo FG Birač“ (čiji je dio bila “Energolinija”), ali ovaj put bez posredničke banke.
Kredit je dodijeljen direktno “Energoliniji”, čime su, praktično, pare bačene u vjetar. Vlasnik FG “Birač” tada je bio Vladimir Romanov, Rus sa državljanstvom Litvanije.17.
Interesantna je istorija ovog kreditnog zahtjeva.
Prvi put je „Energolinija“ tražila kredit od 20 miliona KM; Pavlović je odbio, jer je znao kolika je izloženost riziku ovakvog plasmana IRB RS bez posredničke banke.
Nakon njegovog odlaska „Energolinija“ obnavlja kreditni zahtjev, ali ovaj put u visini od 19,4 miliona KM.
18.
Vujnićeva, koja je imenovana na čelo IRB RS (krajem 2011), na kreditnom odboru IRB -a (tzv.mali odbor), odobrava svega 6 miliona KM, smatrajući da je to iznos primjeren izloženosti riziku ovakvog plasmana.
Veliki kreditni odbor IRB RS (tadašnji premijer Džombić i Tegeltija, tadašnji ministar finansija), mimo odluke „malog kreditnog odbora“, odobrava „Energoliniji“ svih 19,4 miliona KM!
Sav novac je uplaćen odjednom, a odjednom je nestalo, oprano, preko 14 miliona KM.
19.
U nastavku ove priče, podsjećam da sam 11.12. ove godine objavio tekst pod naslovom “Presudom Okružnog privrednog suda Bijeljina potvrđen kriminal IRB-a težak 19,4 miliona KM: Hoće li konačno za ovu pljačku odgovarati Džombić, Zoran Tegeltija, Gladni i ostali rubeži koji su učestvovali u grabeži novca EIB, zajedno sa Vladimirom Romanovim”.
Ukoliko Hukeljić bude radio svoj posao i konačno shvati da mu Milan Tegeltija više nije šef, onda je taj posao veoma lagan, jer već posgoje presude da je kredit koji je IRB RS dao “Energoliniji” ništav, odnosno nezakonit. Da podsjetim, Okružni privredni sud u Bijeljini je 2. decembra 2020. godine donio presudu kojom je utvrdio da je ništav ugovor o kreditu koji je Fond za razvoj i zapošljavanje RS putem Investiciono razvojne banke dao 2012. godine Enerogliniji iz Zvornika u iznosu od 19,4 miliona KM!
Dakle, bez pravnog dejstva je ovaj kreditni plasman i kao takav nikad nije smio da se desi.
Riječ je o 19.400.000 KM koje je iRB, mimo zakona i na kriminalan način, dodijelila “Energoliniji”, koja je tada bila u vlasništvu Litvanca, ruskog porijekla, Vladimira Romanova.
Samo nekoliko dana po nezakonitom dobijanju kredita, opljačkao je preko 14 miliona KM.
Objavio sam niz tekstova proteklih godina o ovom kriminalu, ukazivao da je to jedna od najbezobzirnijih krađa državnog novca; iznosio dokumente kako su tadašnja Vlada RS, koju je vodio Aleksandar DŽombić i tadašnji ministar finansija Zoran Tegeltija dali kredit propaloj i prezaduženoj “Energolniji”, na čelu sa litvanskim banditima, kako ih je neposredno nakon bjekstva iz RS, nazvao upravo Zoran Tegeltija.
Kredit je dat bez adekvatnih kolaterala, a cijela ideja “posla” nikad nije bila da se ove pare vrate.
20.
Do danas je bilo mnogo krivičnih prijava, lažnih izuzimanja dokumentacije, saslušavanja Litvanaca, i domaćih saučesnika, ali epilog u vidu krivičnog procesuiranja do danas nije viđen. Sramno.
U normalnim pravnim sistemima, uobičajeno je u ovim slučajevima da se odgovorna lica koja su dovela do otimanja novca pohapse, a da se u krivičnim postupcima obeštećuje državni fond.
U ovom slučaju, do procesuiranja nije došlo i pored svih dokaza da su pare od strane IRB isplaćene odjednom, prezaduženoj firmi; Dakle ne u tranšama, kao i kod svih namjenskih kredita gdje bi se moglo ispratiti trošenje novca.
U postojećem slučaju, tek po tužbi firme “Alumina”, koja je kao jemac platila preko 6 miliona KM, Okružni privredni sud u Bijeljni je utvrdio realnost i istinu o kojoj godinama pišem. I koju je konačno počelo da isytražuje Tužilaštvo BiH.
21.Ova presuda je veoma važna za održanje pravnog sistema u Bosni i Hercegovini koji je trajno narušen ispadima korumpiranih pojedinaca i trajno zarobljen od političke oligarhije;
Važno je da postoje pravosudne institucije kao što je Okružni privredni sud u Bijeljini koje bi trebalo da budu nosioci obnove pravosuđa u BiH.
Moram podsjetiti da je ovaj sud ranije uspio da sačuva svoj dignitet od brutalnih i ogavnih napada od strane klana koji vodi Zoran Stevanović Gladni i Gordan Pavlović Goci u nasrtajima za otimanje FG Birač, i to u vrijeme kada im je najmanje polovina pravosuđa davala podršku u tim kriminalnim djelovanjima.
22.Sa druge strane, ova presuda je šamar u lice svim onim tužiocima i istražiteljima, koji poslije sedam godina nisu mogli da započnu procesuiranje kriminala, koji je golim okom vidljiv svima, a samo njima nije.
Evropska investiciona banka, čija su sredstva ultimativno pokradena, insistira već godinama na procesuiranju ovog slučaja.
Jedino rješenje za ovakve institucije koje su u funkciji zaštite kriminala je trajna lustracija svih pojedinaca koji su doveli do neprocesuiranja kriminala.
To se u ovom slučaju odnosi na Svjetlanku Bijelić, tužioca Posebnog odjeljenja Tužilaštva RS, na čijem čelu je Miodrag Bajić, koja ovaj predmet godinama ne rješava. Ne rješava ga zato što joj to ne dozvoljava upravo Bajić.24.
Dodatak: Kako su opljačkane pare EIB-a iz “Energolinije”
Sve ove ugovore je, pored Litvanaca, autorizovala Sonja Rubež svojim potpisom.
“Energolinija” je zaključila još jedan fiktivni ugovor i to Ugovor o izvođenju radova, dana 30.12.2012. godine sa preduzećem “Mehanika” doo Zvornik; Tim Ugovorom je “Mehanika”, kao Izvođač posla, bila obavezna da nabavlja i ugrađuje razne dijelove za kotao 4., po cijeni koja odgovara tržišnoj cijeni rezervnog dijela uvećanog za 15%. Ovim putem je Mehanika doo naplatila svoje usluge u iznosu od 4.959.230,00 KM, a da pri tome uopšte nije ugrađivala navedene rezervne dijelove, niti ih pribavljala, već je sve fiktivno rađeno.
Javnost treba da zna da je specijalni tužilac Svetlanka Bijelić, (iz Specijalnog tužilaštva RS koje je preimenovano u Posebno odjeljenje za korupciju, organizovani i najteže oblike privrednog kriminala), koja bi, navodno, trebalo da vodi istrage u ovom predmetu teškog i organizovanog privrednog kriminala, tokom 2014., 2015. i u 2016. godini bila u intenzivnoj i više nego srdačnoj komunikaciji sa Sonjom Rubež!!!
Slobodan Vasković
